آیا به آمریكا برویم یا خیر؟

به خشنودی اهورامزدا
چند روزی‌است كه به وطن‌عزیزمان ایران باز‌گشته‌ایم تا دیداری تازه‌كنیم. در هر مجلسی كه شركت‌می‌كنیم داغ‌ترین پرسشی كه باید پاسخ‌گو باشیم این است كه : «آیا به آمریكا برویم یا خیر؟» این پرسش را نمی‌شود با یك جواب ساده‌ی آری یا نه جواب‌گو شد. جواب این پرسش را باید با پرسش‌های دیگری پاسخ‌گفت. آن‌وقت هر پرسش‌گر باید جواب خود را از میان پاسخ‌ها، با خرد خود برگزنید.
شوربختانه این‌روزها بیشتر همكیشان روی حساب چشم و هم‌چشمی و این‌كه دوستمان رفته پس ما هم می‌رویم، راهی غربت می‌شوند. بدون‌این‌كه هیچ‌گونه برنامه‌ریزی، یا تحقیقی كرده‌باشند. من یكی از دست‌اندركاران انجمن‌زرتشتیان شمال‌كالیفرنیا می‌باشم و با بسیاری از همكیشان كه به آمریكا آمده‌اند در تماس هستم. باید بگویم كه نه تنها بیشی از آنها در تصمیمی كه برای كوچ خود گرفته‌اند خشنود نیستند بلكه پشیمان هم می‌باشند
زندگی در آمریكا برای كسانی كه در آنجا بزرگ‌شده‌اند و فرهنگ و زبانش را می‌دانند هم آسان نیست چه برسد به تازه‌رسیدگان كه با مشكلات فراوانی از جمله گرانی و كمبود كار و بی‌زبانی روبرو می‌شوند. اگر زندگی را به یك رود پر جوش و خروش تشبیه‌كنیم
برداشت من این است كه در ایران قوم ما در یك كشتی بزرگ این رود را می‌پیماید در حالی كه در آمریكا هر خانواده‌ای زورق كوچكی دارد كه به تنهایی باید این رود را بپیماید. گرچه این زورق موتوری است و سریع پیش‌می‌رود ولی امكان تصادف و غرق شدنش زیاد است و نجات غریقی هم وجود‌ندارد. ناگفته نماند كه خیلی‌ها هم یاتاقان می‌سوزانند
تنها جوابی كه من به همكیشان می‌دهم این است كه موقعیت تا موقعیت فرق می‌كند. قبل از این‌كه این تصمیم بزرگ را بگیرید از خود بپرسید، هدفتان در زندگی چیست؟ آیا حاضرید در مملكتی كه غریب هستید از زیر صفر شروع‌كنید؟‌ آیا حاضرید كه از خانواده و دوستان دور باشید و به‌طور تك‌زورق جلو بروید؟ و هزاران آیای دیگر. آن‌چه من از تجربیاتم باید بگویم، آمریكا آن بهشتی كه خیلی‌ها تصور می‌كنند نیست. من به‌طور یقیین می‌گویم كه اگر شما تلاش و كوششی را كه برای موفقیت در آمریكا باید به‌كار ببرید در ایران به‌كار ببرید خیلی موفق‌تر خواهید بود
این را هم باید گوشزدشد كه در آمریكا زندگی روزمره بقدری مشغولیات دارد كه بعضی وقتها برادر برادر را ماه‌ها نمی‌بیند چه‌برسد به این‌كه كمك كار یكدیگر باشند. شوربختانه انجمن‌ها و ارگان‌های زرتشتی هم به زور روی پای خود ایستاده‌اند. تا جایی كه چند تن از هم‌كیشان تازه رسیده وقتی موقعیت اسفبار ساختمان درب‌مهر سن‌حوزه را مشاهده‌كردند گفتند چه فكر می‌كردیم و چه دیدیم. بطور نمونه یكی از هم‌كیشان كه شخصا نظارت بازسازی ساختمان درب‌مهر سن‌حوزه را عهده‌دار شدند آقای جمشید کیومرثی مدیر مسئول و صاحب امتیاز هفته نامه امرداد بود
البته تا جایی كه در توانمان باشد دستگیر هم‌كیشان خواهیم بود ولی امكانات زیادی نداریم. اگر هر یك از هم‌كیشان مایل به مكالمه با ما باشند می‌توانند با شماره 9272 – 429 – 408 تماس بگیرند
به امید روزی كه هر انسانی بتواند برای آینده خود با خرد خود و بدون دنباله روی از دیگران چاره‌ای یابد
کامبیز زمردی - رئیس انجمن زرتشتیان شمال كالیفرنیا