نوشتارها

تارنمای فرهنگی خبری - تحلیل خبرها و نوشتارهای فرهنگی و اجتماعی - زرتشتیان خارج از ایران

چهارشنبه، اردیبهشت ۱۹، ۱۳۸۶

مدارس جدید

روزگاری در زمان پادشاهی مظفرالدین شاه ،امین الدوله به وزارت رسید

نخستین اقدام وی اما بر خلاف خواست روحانیون توسعه معارف بودو شروع کرد به تأسیس مکاتب و مدارس به اسلوب جدید و این اتفاقات درست سد و ده سال پیش در مملکت ایران پبش آمد.تحریکات ریز و درشت روحانیون بر علیه امین الدوله از همین جا آغاز شد.بلافاصله به تحریک علمای دارالحلافه با این استدلال که لباس یهودی ها با مسلمانان فرقی ندارد ونمیتوان یهودی را از مسلمان تشخیص داد و نیز بااین بهانه که یک نفر یهودی ازسقا خانه آب خورده علمای عظام حکم کردند که از این پس یهودیان باید وصله قرمزی به پیش سینه خود بدوزند تا از مسلمانان مشخص باشند گاه شهرت می دانند که امین الدوله می خواهد اصول تعلیمات قدیمی را به کلی از میان بردارد .گاه او را دشمن دین و مروج کفر می نامیدند.پس از چندی بر زبان ها انداختند که خیال دارد قوانین جدیده در ایران دایر کند و سبک فرنگی ها را در اینجا رواج دهد.همان سال بعضی از علما بر منابر رفته اعلام کردند که امین الدوله مخرب دین است و خیال دارد قوانین فرنگ رادر ایران جاری کند و مستمری مردم را ببرد روحانیون به خوبی از اوضاع اقتصادی دولت با خبر بودند و می دانستند امین الدوله دیر یا زود مجبور به قطع مواجب غیر ضروری مزدبگیران دولتی خواهد بود.مظفرالدین شاه هم که از ایام ولیعهدی آرزوی سفر فرنگ را در سر داشت مصرانه خواهان آن بود که صدراعظم با گرفتن وامی کلان مقدمات سفر او را فراهم کند

امین الدوله اگرچه این زمان با قرض گرفتن وام های کلان موافق نبود اما به سبب ورشکستگی دولت ناگزیر به تلاش برای گرفتن وامی با شرایط عادلانه شد انگلیسی ها آمادگی خود را برای پرداخت این وام اعلام کردند مشروط به این که گمرک ایران رهن این وام قرار گیرد و بدتر از آن تا زمانی که وام تأدیه نشده اداره گمرک هم در اختیارشان باشد. امین الدوله البته زیر بار این وام نرفت حربه اصلی و کاری روحانیون برای عزل امین الدوله حربه تکفیر و تهدید به فساد بود.این تهدید باعث شد شاه هم به جمع مخالفان وی بپیوندد . در نتیجه در اثر مخالفت روزافزون درباریان که در اثر کارشکنی روحانیون و علمای تهران صورت می گرفت امین الدوله استغفا داد اینکه استعفای این وزیر چه زیان هایی برای ایران داشت را در نوشتار بعد خواهم نوشت برگرفته از کتاب: مشروطه ایرانی نوشته دکتر ماشاالله آجودانی